گفتم : خدايا . . . کجاي دنيايي ؟
ايا بر بال شاپرکي سواري ؟
يا به روي ابري شناور
از کدام قبيله اي ؟
و بر کدام اسب مي تازي
بر کدام قله ايستاده مرا نظاره مي کني
قضاوت مي کني عدالت مي ورزي
و حکم مي راني
که اينگونه هواي مرا داري
خدايا هر کجا هستي
بر بال شاپرک . ابر شناور . يال اسب بي قرار
بالاترين قله جذر و مد دريا . شکوه جنگل
ميان کيفم . درون زنبيلم . گوشه دلم
اشپزخانه ام کنج باغچه ام
هر کجا هستي . . . اي خدا
سخت مي بوسمت . .
که اينگونه هواي مرا داري
نظرات شما عزیزان: